ενώ η sony ξυλότυπος συγκεκριμένη ιδιοφυΐα προγραμματιστή PixelOpus στις αρχές Μαΐου Δεν ήμουν στα πρωτοσέλιδα όπως χθες οθόνη playstation ανακοίνωση του συμπαγές μεταλλικό γρανάζι 3 Ξανακάνω το έκανε, εξακολουθεί να κρέμεται πάνω από το εμπορικό σήμα PlayStation σαν ένα σκοτεινό σύννεφο, ακόμη και όταν η Sony επιδεικνύει μια ώρα επερχόμενων παιχνιδιών.
Το κλείσιμο της PixelOpus ήταν η τελευταία από μια μακρά σειρά κινήσεων της μάρκας για να τοποθετηθεί ως μια διάσημη εταιρεία βιντεοπαιχνιδιών με μεγάλη επιτυχία. Έχει φτάσει στο σημείο που η Sony φέρεται να εκτροχιάζοντας τις σπουδές του για να εργαστεί Ανεξερεύνητος παιχνίδια αντί για νέα IP. Φαίνεται ότι η Sony που υπερασπίστηκε εξωφρενικούς και μοναδικούς τίτλους όπως το Media Molecule δεν είναι πια εκεί. ξεκολλάνε ή του Japan Studio εγκεφαλικό επεισόδιο βαρύτητας.
Αυτή είναι η τροχιά που ακολουθεί το PlayStation από την εποχή του PS4. Ο θάνατος του PixelOpus μοιάζει σαν ένας ακόμη προάγγελος ότι μια επωνυμία που κάποτε περηφανευόταν για την προώθηση δημιουργικών μεριδίων ενδιαφέρεται περισσότερο να κυνηγήσει υπερπαραγωγές μεγάλου προϋπολογισμού. Αυτό το PlayStation Showcase έμοιαζε σαν μια υπενθύμιση ότι ενώ υπάρχουν ακόμα πολλά όμορφα και καινοτόμα παιχνίδια που έρχονται στο PS5, τα περισσότερα από αυτά προέρχονται από στούντιο που φαίνονται περισσότερο επηρεασμένα από το καινοτόμο παρελθόν της μάρκας PlayStation παρά από το φαινομενικά εμμονικό παρόν με τα παιχνίδια. κύρος και μέλλον .
Η Sony διπλασιάζει τις υπερπαραγωγές κύρους
Το μεγάλο mainstream παιχνίδι της Sony ήταν Marvel’s Spider-Man 2που φαίνεται υπέροχο, αλλά βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην κινηματογραφική αφήγηση δράσης που έκανε δημοφιλής το Naughty Dog. Ανεξερεύνητος. Το πλήρες παιχνίδι θα είναι γεμάτο με γρήγορους ρυθμούς υπερήρωες θέατρο, αλλά το gameplay που είδαμε τόνισε τη σκηνοθεσία και τα cutscenes που έχουν γίνει συνώνυμα με το εμπορικό σήμα PlayStation. Απολαμβάνω αυτές τις πτυχές των παιχνιδιών της Sony, αλλά αναγνωρίζω επίσης πώς αυτές οι έννοιες έχουν γίνει ένα σημείο κόλλημα για πολλούς θαυμαστές από τότε. Ο τελευταίος από εμάς ανατινάχτηκε για πρώτη φορά το 2013. Στην αρχή, το συναίσθημα ότι όλα τα παιχνίδια πρώτου μέρους της Sony ένιωθαν σαν να κυνηγούν τα ψηλά του Naughty Dog μου φαινόταν υπερβολικό. Αλλά τελευταία, έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι.
Ναι, σίγουρα υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί για το πώς ορισμένα παιχνίδια-Ορίζονταςτο σκανδιναβικό Θεός του πολέμου δυολογία, ακόμη και μερικές αποτυχημένες προσπάθειες franchise όπως και περασμένες μέρες—Σαφώς εμπνέεται από τη μετα-αποκαλυπτική σειρά του Naughty Dog. Αλλά το να ισχυρίζεσαι ότι είναι όλοι ίσοι όταν δεν μπορούσαν να είναι πιο μακριά εννοιολογικά και συστημικά, ήταν πάντα σαν μια αναγωγική άποψη για το τι πραγματικά συμβαίνει στη Sony. Αυτή η απόχρωση συχνά χάνεται επειδή, για ορισμένους, η ιδέα των “σκηνών ως συσκευή αφήγησης” έχει με κάποιο τρόπο δικαιωθεί από Ο τελευταίος από εμάςπου ταιριάζει με την εσφαλμένη αντίληψη ορισμένων ότι “κάθε παιχνίδι που περιλαμβάνει έναν ανθρώπινο χαρακτήρα σε μια προοπτική τρίτου προσώπου είναι το ίδιο πράγμα, πραγματικά.”
Αλλά καθώς η Sony στρέφεται περισσότερο προς την έμφαση στις φωτορεαλιστικές εικόνες και την αφήγηση που είναι έτοιμη για την προσαρμογή του HBO, αφήνει περισσότερες ιδέες στην αίθουσα του μοντάζ. Και περισσότερα ταλέντα απωθούνται. Βλέποντας ένα PlayStation Showcase όπου το αρχικό lineup αποτελούνταν μόνο από προσπάθειες μεγάλου προϋπολογισμού, με γνώμονα το κύρος ή ζωντανά παιχνίδια υπηρεσίας κερδίζει υψηλούς δημιουργικούς πόντους καθώς Κουκλοπαίχτης, μικρός μεγάλος πλανήτης, ζούγκλα του Τόκιοκαι μάλιστα το πρώτο πονηρός βαρελοποιός τα παιχνίδια αισθάνονται σαν λείψανα μιας περασμένης εποχής.
Ανεξάρτητα από το τι ισχυρίζεται κάποιος ότι κάνει την παραγωγή της ίδιας της Sony να αισθάνεται ομοιογενής, είναι ανησυχητικό ότι η Sony φαίνεται πλέον λιγότερο ενδιαφέρουσα για διαφορετικά στυλ εικαστικών τεχνών, μηχανικούς παιχνιδιού και αφηγηματικές προσεγγίσεις, καθώς προσπαθεί να μετατρέψει τα πάντα κάτω από την ομπρέλα του PlayStation σε ένα σύμπαν πολυμέσων. Ratchet και Clank είναι ένας από τους μοναδικούς επιζώντες της παλιάς σχολής από αυτό που φαίνεται να είναι μια επιλογή από τα παιχνίδια και τα δημιουργικά πίσω από τον προηγουμένως εκλεκτικό πρωτότυπο κατάλογο του PlayStation.
Η επερχόμενη πλάκα της Sony δεν έχει έλλειψη σε συνέχειες των σύγχρονων παιχνιδιών κύρους της και άνθρωπος αράχνη 2 και δημοσίευσε η Sony θάνατος προσάραξης 2 μάλλον θα είναι υπέροχο. Φαίνεται όμως ότι η ύπαρξή του έρχεται πλέον σε βάρος καινοτόμων έργων μικρότερης κλίμακας όπως συγκεκριμένη ιδιοφυΐα και parappa ο ράπερ. Εξω απο άνθρωπος αράχνη 2Πολλά από τα έργα της Sony στο PlayStation Showcase περιλάμβαναν μόνο κινηματογραφικά τρέιλερ χωρίς gameplay, και μερικά φάνηκαν επίσης να είναι προσανατολισμένα σε πολλούς παίκτες, όπως το Haven’s. δίκαιο παιχνίδι$ και Μαραθώνας. Τα παιχνίδια γοήτρου και ζωντανής υπηρεσίας φαίνεται να είναι οι δύο βασικοί πυλώνες των PlayStation Studios αυτή τη στιγμή.
Έχουμε ακόμα πολύ αυτό το παλιό δημιουργικό πνεύμα στα indie παιχνίδια.
Εν τω μεταξύ, μεγάλο μέρος του παλιού ήθους της εταιρείας αποτυπώθηκε από ανεξάρτητα στούντιο που, αν μη τι άλλο, η Sony ανέδειξε στην τεράστια ψηφιακή σκηνή της. παιχνίδια όπως χιόνι, αναζήτηση γάταςκαι Hill of the Revenant ξεχωρίζουν δίπλα σε γενικά παιχνίδια με γενικές ονομασίες. Τρία χρόνια και η καταμέτρηση του θορύβου πανδημίας του περιβάλλοντος και των ατελείωτων “ψηφιακών οθονών” έχουν κάνει πιο εμφανή την αυξανόμενη ομοιογένεια πολλών παιχνιδιών μεγάλου προϋπολογισμού και έχουν κάνει αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο μπερδεμένο στο μυαλό μας. Τώρα, τα παιχνίδια της Sony πέφτουν σε αυτήν την παγίδα.
Η Sony θέλει το PlayStation να γίνει μια μεγαλιθική επωνυμία με ένα χέρι σε όλες τις μορφές ψυχαγωγίας. Προφανώς αισθάνεται ότι δεν του αφήνει χρόνο να επιστρέψει στην πιο χαρούμενη ιστορία του ή να αφιερώσει πόρους σε ωραία αστεία που δεν μπορεί να τα μετατρέψει. επιτυχημένη σειρά του HBO είτε ζωντανές ταινίες δράσης. Και ενώ το PlayStation Showcase είχε μόνο μερικά δικά του παιχνίδια να παρουσιάσει, δεν μπορώ παρά να αισθάνομαι ότι η εταιρεία στερείται εντελώς την ίδια φαντασία που είχε κάποτε. Η εποχή του PlayStation 3, που θεωρείται ευρέως ως η γενιά που «έχασε» η Sony στον πόλεμο της εφευρεθείσας κονσόλας ενάντια στο Xbox 360 της Microsoft, ήταν μια από τις πιο πειραματικές φάσεις της. Νέα και συναρπαστικά παιχνίδια έβγαιναν συνεχώς και φαινόταν ότι η εταιρεία ήταν πιο πρόθυμη να δοκιμάσει νέα πράγματα και να κάνει λάθη. Τώρα, η παραγωγή της Sony φαίνεται πάντα πολύ προσεκτικά επιμελημένη και σε μήνυμα για να δείχνει μεγάλη έκπληξη.
Αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα που αφορά συγκεκριμένα τη Sony, καθώς σχεδόν κάθε μεγάλη μάρκα στον τομέα της ψυχαγωγίας τρομοκρατείται ολοένα και περισσότερο από τα αντιληπτά ελαττώματα, σε σημείο που κάθε απόκλιση από τη δημόσια δήλωση αποστολής πρέπει να εξαλειφθεί ή να καταπατηθεί. το λέει η sony αναμένει ότι το ήμισυ της παραγωγής της θα είναι νέα ΠΕ έως το 2025, και απλά ελπίζω ότι όποιο παιχνίδι και να μας δείξει η εταιρεία τα επόμενα χρόνια μπορεί να επαναφέρει λίγη από την παλιά μαγεία. Αλλά δεδομένου ότι η Sony προφανώς θέλει επίσης τα ζωντανά παιχνίδια υπηρεσίας να είναι ένα σημαντικό μέρος της υποτιθέμενης αναγέννησής της, δεν κρατάω την ανάσα μου.