Αφού μας έδωσε από νωρίς μια γεύση από τις ασταμάτητες ορδές αρπακτικών της σε μια κλειστή δοκιμή beta το περασμένο καλοκαίρι, η Capcom μας άφησε πρόσφατα να χαλαρώσουμε με τις ώρες λειτουργίας του επερχόμενου shooter δεινοσαύρων πολλών παικτών, Exoprimal. Η τελική του κυκλοφορία δεν είναι πολύ μακριά τώρα – η κυκλοφορία του στις 14 Ιουλίου έγινε γρήγορα το μοναδικό highlight ενός ζοφερού μήνα και ήμουν ενθουσιασμένος που επιτέλους έπαιξα το παιχνίδι για το οποίο ο φίλος του RPS vid δεν μπόρεσε κυριολεκτικά ποτέ να σταματήσει να μιλάει. . από τότε που κοίταξε για πρώτη φορά (και αντίχειρες) τα T-Rexes του που έκαναν τούμπα. (Θα πρέπει επίσης να διαβάσετε την εξαιρετική συνέντευξή του με τους προγραμματιστές όσο είστε σε αυτό.)
Θα σηκώσω τα χέρια μου ψηλά τώρα και θα πω ότι δεν κατάφερα να παίξω Exoprimal όσο θα ήθελα, αλλά οι λίγες αποστολές που έπαιξα είναι τόσο ανόητες και λαμπρές όσο τις περιέγραψε ο Liam πέρυσι. Δεν θα χάσω χρόνο επαναλαμβάνοντας τα βασικά του (μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ), αλλά η βασική ρύθμιση είναι η εξής: Σε έναν κόσμο που μαστίζεται από δεινόσαυρους που ανά τακτά χρονικά διαστήματα αναδύονται από περίεργες πύλες για κάποιο λόγο, παίζετε ως αρχάριος κυνηγός dino που τραβάει σε ένα παιχνίδι πολεμικό παιχνίδι βρόχου που δημιουργήθηκε από το ξεκάθαρα ψυχωτικό AI της εταιρείας του που ονομάζεται Leviathan. Προκειμένου να συλλέξει πολύτιμα “δεδομένα μάχης” για τις προσομοιώσεις του για την καταπολέμηση της απειλής των δεινοσαύρων, το Leviathan αναγκάζει εσάς και άλλους αρχάριους χρήστες exosuit να κάνετε θανατηφόρα επιτεύγματα ταχύτητας και δεξιότητας. Είναι μια προσεγμένη, αν και προφανώς παράλογη, ρύθμιση για τις αποστολές 5v5 PvP για πολλούς παίκτες, αλλά αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο δεν ήταν οι υπέροχα ανόητοι δεινόσαυροι ή οι τέλεια συντονισμένες γραμμές ζαμπόν του Leviathan. Ήταν τα ρομπότ των συναδέλφων τους, γιατί είναι ωραίο να παίζεις μαζί τους, αλλά είναι απόλυτη κόλαση αν βρίσκεσαι στο λάθος άκρο.
Πρέπει να πω ότι χαίρομαι που υπάρχουν bots. Το Exoprimal κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να σας ταιριάξει με άλλους παίκτες κάθε φορά που ξεκινάτε μια αποστολή, αλλά θα γεμίσει τα κενά με τους συμπαίκτες της AI σχετικά έγκαιρα, εάν δεν βρει κάποιον να παίξει μαζί του, όπως περιστασιακά. βρέθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου προεπισκόπησης. Χωρίς ατελείωτες αίθουσες αναμονής, χωρίς ξαφνικές εγκαταλείψεις πίσω στις οθόνες μενού επειδή παίζετε σε έναν άδειο διακομιστή εκείνη την ημέρα. Σας φέρνει γρήγορα στη δράση, ανεξάρτητα από τον τελικό αριθμό παίκτη. Μια καλή πρώτη εντύπωση, λοιπόν, και η παρουσία των bots σας με έκανε επίσης να νιώσω πιο σίγουρος για τη μακροζωία του Exoprimal μετά την κυκλοφορία.
Είναι επίσης έξυπνα bots. Συνήθως θα βεβαιωθούν ότι η ομάδα τους έχει έναν καλό συνδυασμό διαφορετικών κατηγοριών και τύπων εξωστολών στο γήπεδο και είναι όλοι ικανοί στο να καταρρίπτουν τις ορδές των πραγματικά πολύ ασταμάτητων αρπακτικών πουλιών που εκπέμπει ο Λεβιάθαν για να σας δαγκώσει. Σίγουρα, υπάρχει σίγουρα η αίσθηση ότι εξακολουθείτε να είστε ο ξεκάθαρος MVP εδώ, αλλά δεν σας κάνουν να νιώθετε ότι το κάνετε όλα ανύψωση βαρέων. Αυτό είναι σημαντικό όταν οι αποστολές συνήθως εκτελούνται για 20-30 λεπτά τη φορά και θα ήταν κούραση αν ήταν πάντα σχεδόν άχρηστες και τις υπερασπιζόσασταν μόνοι σας όλη την ώρα.
Ωστόσο, υπάρχει ένα «αλλά» σε αυτό. Αν και είναι υπέροχο να έχετε τα bots στο πλευρό σας, μια ολόκληρη ομάδα ανταγωνιστικών bots AI είναι μια υπολογίσιμη δύναμη. Είναι τόσο δυνατοί, στην πραγματικότητα, που δεν έχω κερδίσει ποτέ ούτε έναν αγώνα εναντίον τους, κάτι που φυσικά έγινε αρκετά τρομακτικό μετά από μερικούς γύρους. Παρόλα αυτά, ευτυχώς, αποκτάς εμπειρία και όλη αυτή τη τζαζ αν χάσεις, αλλά όχι τόσο όσο αν κερδίζεις, κάτι που μπορεί να κάνει την πρόοδο και το επίπεδο ανόδου να νιώθεις αργή και λίγο αποθαρρυντική.
Σε αυτό δεν βοηθούν οι εναλλάξ αισιόδοξες/ έντονα απογοητευμένες ενημερώσεις του Leviathan για το πώς τα πάτε μεταξύ των σημείων αναζήτησης. Βλέπετε, η γενική ρύθμιση των πρώτων αποστολών του Exoprimal, και μάλιστα η κύρια λειτουργία Dino Survival στο σύνολό του, δεν είναι ο τυπικός ναύλος του deathmatch 5v5, αλλά μάλλον ένας αγώνας ενάντια στην άλλη ομάδα. Ως επί το πλείστον, ανταγωνίζεστε σε αυτές τις αποστολές χωριστά, λειτουργώντας στον ίδιο χάρτη αλλά αόρατος στην άλλη πλευρά. Εάν υστερείτε, θα βλέπετε περιστασιακά φαντάσματα των αντιπάλων σας που συγκεντρώνονται στην επόμενη τοποθεσία αποστολής, αλλά θα εξαφανιστούν γρήγορα μόλις ξεκινήσει σωστά ο επόμενος στόχος μάχης. Θα ολοκληρώσετε μια χούφτα από αυτά τα μικρά σενάρια σε κάθε αποστολή, αλλά πάντα φοβόμουν τον αναπόφευκτο ρομποτικό αναστεναγμό του Λεβιάθαν όταν ανακοίνωσε ότι ήμασταν, για άλλη μια φορά, πιο αργοί από την αντίπαλη ομάδα bot μας. Ήταν πάντα λίγα δευτερόλεπτα μπροστά μας και δεν μπορούσαμε ποτέ να προλάβουμε ή να προλάβουμε.
Ως ο μόνος ανθρώπινος παίκτης σε αυτή την κατάσταση, αυτό με έκανε συχνά να νιώθω σαν Yo ήταν το επιπλέον deadlift, αν και εκείνη τη στιγμή ένιωθα ότι έκανα ό,τι μπορούσα για να κρατήσω την ομάδα ενωμένη και να γίνουν τα πράγματα πιο γρήγορα. Και είναι πολύ πιθανό να ήμουν το νεκρό βάρος και εδώ. Σε καμία περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι είμαι κύριος του Exoprimal σε όλα αυτά, αλλά όταν βάζεις τα πάντα στην προσπάθεια να ανατρέψεις τη ζυγαριά υπέρ σου και ακόμη Δεν είναι αρκετό, κάνει το Exoprimal ένα σκληρό θηρίο για να το απολαύσετε.
Το παιχνίδι προσπαθεί να δώσει στην ηττημένη ομάδα ένα πλεονέκτημα σε ορισμένα σημεία. Εάν το εκμεταλλεύεστε πραγματικά, θα σας δοθεί ο έλεγχος του δικού σας T-Rex, το οποίο μπορείτε να μεταφέρετε από μια μωβ πύλη σε στυλ Bayonetta προτού ο Leviathan σας πετάξει στην παράπλευρη αποστολή της αντίπαλης ομάδας για να προκαλέσει τον όλεθρο. Αυτό είναι το Exoprimal στα πιο ανόητά του, και η συγκίνηση της φόρτισης σε αυτά τα εχθρικά ρομπότ και η λήψη των ράβδων υγείας τους, ώστε να πρέπει να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο για να αναπαράγουν τους δεινοσαύρους, ήταν πολύ διασκεδαστική και καθαρτική. Και ακόμη. Δεν ήταν ποτέ αρκετά για να ανακτήσουν το προβάδισμα.
Έφτασα πραγματικά το σημείο καμπής μου όταν και οι αποστολές κατέληξαν στο τέλος τους. Στην τελική φάση κάθε αποστολής, κάθε ομάδα έρχεται αντιμέτωπη η μία με την άλλη, με κάθε πλευρά να κάνει την καλύτερη εντύπωση Overwatch Escort καθώς μεταφέρει έναν εύθραυστο, γατό γατούλα McGuffin στο κέντρο της αρένας πριν τελικά πολεμήσουν θανάσιμα μεταξύ τους στο κέντρο. Και δεν ντρέπομαι που το λέω, αλλά ήμουν τελείως ανατριχιασμένος κάθε φορά που ερχόμουν σε επαφή με τα ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης τους, και η άλλη πλευρά φαινόταν να αποδεκατίζει αμέσως την ομάδα μου κάθε φορά.
Όπως είπα, χαίρομαι που υπάρχουν τα bots, και ένα μέρος του εαυτού μου, τουλάχιστον, χαίρεται που βλέπει ότι είναι ικανοί σύμμαχοι και αμφισβητώντας τους αντιπάλους. Είμαι επίσης περίεργος να δω πώς αλλάζει η δυναμική του όταν προστίθενται άλλοι ανθρώπινοι παίκτες στο μείγμα. Γνωρίζω καλά (διαβάστε επίσης: Ελπίζω, προσεύχομαι) ότι το παιχνίδι με και εναντίον μιας ομάδας ρομπότ δεν θα είναι αντιπροσωπευτικό του πώς είναι το Exoprimal κατά την εκτόξευση, και ίσως μερικές επιπλέον τσάντες κρέατος σαν εμένα στο σκάφος Στην πραγματικότητα σημαίνει, αρχίζω να κερδίζω μερικά παιχνίδια αντί να με ενοχλεί το μηχάνημα όλη την ώρα. Αλλά κατά βάθος, πιστεύω επίσης ότι τα bots είναι ίσως λίγο επίσης σκληρά σαν καρφιά και μακάρι να ήταν λίγο πιο μαλακά, παρακαλώ Capcom, για να νιώσω λίγο καλύτερα με τον εαυτό μου. Ελπίζω η πλήρης κυκλοφορία του Exoprimal στις 14 Ιουλίου να μου χαρίσει τις στιγμές νίκης που λαχταρούσα με τούμπες στο T-Rex.